Sam zabieg składa się z dwóch etapów, najpierw wkręcają Ci śruby w dziąsło, potem po kilku miesiącach zakładają na nie porcelanowe albo inne nakłady które będą od teraz twoimi zębami.
Implanty - wszystko co warto wiedzieć Wszczepianie zawiązków zębów?! Implanty zyskują sobie coraz większe grono zwolenników zarówno wśród lekarzy, jak i pacjentów. Nowoczesne technologie zapewniają coraz lepsze dopasowanie wszczepów do ludzkiego organizmu w zakresie biozgodności i funkcjonalności – dzięki temu przypadki odrzucania implantów są coraz rzadsze, a pacjent nie odczuwa różnicy pomiędzy zębami naturalnymi a wszczepem, czego nie da się osiągnąć stosując protezy. Ponadto na implantach można opierać konstrukcje protetyczne, takie jak korony, mosty czy protezy wyjmowane. Zastosowanie wszczepów znacznie poprawia funkcje żucia, wygląd, samopoczucie, wymowę co prowadzi do podniesienia jakości życia pacjentów. Czego pacjent może oczekiwać od stomatologa Osoby, którym wszczepiono implanty zyskują trwały efekt kosmetyczny i funkcjonalny – dobrze wykonany wszczep wraz z odbudową jest bardzo trudny do odróżnienia od zębów naturalnych, ponadto nie wypada – zapewnia poczucie komfortu w trakcie jedzenia, nie zmienia smaku potraw. Pacjent udający się na konsultację ma prawo oczekiwać wyczerpujących informacji co do szacunkowych kosztów wszczepienia implantu, rokowania, przeciwwskazań, przebiegu zabiegu oraz możliwych zagrożeń w trakcie i po procedurze. Kosztów leczenia nie da się niestety określić co do złotówki – koszt końcowy zwykle różni się od szacowanego w granicach 5-10% na korzyść lub niekorzyść pacjenta. Niestety nie u każdej osoby można stosować wszczepy; przed przystąpieniem do końcowej oceny konieczne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu lekarskiego oraz wykonanie badań radiologicznych na podstawie których można określić gęstość kości oraz rozmieszczenie poszczególnych struktur. Wykonanie badań oraz przestudiowanie historii chorób daje realne możliwości określenia szans na powodzenie zabiegu – niestety nigdy nie am stuprocentowej gwarancji, ponieważ każdy organizm jest inny i jego reakcja na implant może odbiegać od reakcji zaobserwowanych u większości pacjentów. Pomimo to u ponad 92% leczonych osób implanty przyjmują się bez większych problemów. Zabiegi implantologiczne przeprowadzane są przez wykwalifikowanych specjalistów w atestowanych gabinetach / klinikach stomatologicznych. Przeważająca większość tych instytucji daje gwarancję skuteczności leczenia. Dobrze wykonane implanty zapewniają komfortowe samopoczucie i charakteryzują się wysoką trwałością – około 80% z założonych wszczepów utrzymuje zespolenie z kością ponad 10-15 lat i dłużej. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania implantów Wskazania: • bezzębie – całkowity brak uzębienia, zarówno w przypadku utraty zębów stałych, jak i brak zębów stałych na podłożu genetycznym (nieobecność zawiązków zębów stałych)– na implantach można osadzać różne konstrukcje protetyczne, takie jak korony, mosty czy protezy • występowanie przerw pomiędzy zębami spowodowanych utratą zębów stałych (poprawa funkcjonowania i estetyki aparatu żucia) • nietolerancja typowych protez Przeciwwskazania miejscowe: • niewystarczające wymiary i stan wyrostka kostnego – np. kość nie jest wystarczająco gruba i gęsta – obecnie można korygować niektóre z takich przypadków poprzez zabiegi regeneracji kości • brak miejsca pomiędzy zębami górnymi i dolnymi lub między zębami sąsiednimi • nieprawidłowa błona śluzowa w planowanym miejscu umieszczenia wszczepu, np. zbyt cienka lub niewystarczająco ukrwiona błona śluzowa (często występująca u palaczy) Przeciwwskazania ogólne bezwzględne: • obecność chorób wyniszczających organizm, takich jak nowotwory, AIDS, sepsa, alkoholizm, narkomania • zły stan higieny jamy ustnej – obecność ubytków próchnicowych, kamienia nazębnego, zły stan dziąseł itp. • cukrzyca • choroby psychiczne • ciąża • wiek: mniej niż 16 a więcej niż 65 lat – u osób przed 16. rokiem życia nie zakończył się proces wzrostu kości, u osób po 65. roku życia zdolność do regeneracji kości jest mniejsza, także ich wytrzymałość maleje Przeciwwskazania ogólne względne: • zaawansowane parodontopatie • zapalenia przyzębia lub błony śluzowej • bruksizm – nawykowe zgrzytanie zębami • zapalenia kości • osteoporoza • choroby reumatyczne • nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, wrodzone wady serca, oraz schorzenia choroby układu krążenia obecność protez zastawek sercowych • choroba Parkinsona • choroby szpiku kostnego • astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, przebyta gruźlica oraz inne schorzenia układu oddechowego • choroby psychiczne • choroby nerek • schorzenia wątroby • alergie • terapia niektórymi lekami Ile trwa wszczepienie implantu? Czas leczenia zależny jest od wybranej techniki – wszczepienie implantu oraz osadzenie na nim odbudowy – korony lub mostu – może trwać łącznie od kilku godzin do kilku miesięcy, ponieważ w jednych systemach procedura odbywa się w ciągu jednej wizyty, natomiast w innych kilka wizyt rozłożonych jest w czasie. Czas potrzebny do całkowitego zagojenia się rany oraz zrośnięcia się zewnętrznych powierzchni implantu z kością (osteointegracji) jest różny dla szczęki (5-6 miesięcy) i żuchwy (2-3 miesiące). Osteointegracja możliwa jest dzięki pokryciu powierzchni wszczepu plazmą tytanową lub hydroksyapatytem. Obydwie substancje są porowate, co umożliwia wrastanie w nie komórek kostnych. Dzięki osteointegracji implanty są stabilne, tzn. nie chwieją się i nie wypadają, a ich usunięcie wymaga usunięcie fragmentu kości, w którym są zakotwiczone. Implanty można podzielić ze względu na sposób ich osadzania w kości na: Implanty natychmiastowe (jednofazowe) • wszczep umieszcza się w kości natychmiast po usunięciu zęba (ekstrakcji) • usunięty ząb nie może być w stanie zapalnym • otaczające zębodół tkanki muszą także być zdrowe • wyrostek kostny, w którym wszczepia się implant musi mieć wystarczającą grubość i gęstość • otwór powstały w wyniku ekstrakcji zęba musi być dość niewielki, tak, aby można było poszerzać go stopniowo za pomocą wiertła kalibrowanego • ingerencja w tkanki otaczające implant jest jednorazowa • pacjent wychodzi z gabinetu od razu z nowymi zębami • zwolennicy tej metody uważają, że natychmiastowe obciążenie implantu odbudową stymuluje szybszą integrację filaru z kością wyrostka zębodołowego • zabieg jest trudniejszy do wykonania, w przypadku niepowodzenia – np. nieodpowiedniego ustawienia filaru implantu – pacjent narażony jest na dodatkowe wysokie koszty leczenia • metoda ta nie jest odpowiednia dla każdego pacjenta; implanty jednofazowe są zakładane tylko w przypadku korzystnych warunków w jamie ustnej, to jest występowania kości wyrostka zębodołowego o odpowiedniej gęstości i grubości, które umożliwiają prawidłowe zakotwiczenie implantu wraz z odbudową • podczas procesu gojenia elementy zewnętrzne wszczepu są widoczne – do momentu otoczenia ich przez błonę śluzową dziąseł • w przypadku uszkodzenia górnej części implantu konieczne jest usunięcie jego całości Implanty odroczone (dwufazowe) • wszczep jest najpierw osadzany w kości bez zakładania korony protetycznej lub innej odbudowy, np. mostu czy protezy • dopiero po zagojeniu się rany i osseointegracji obciąża się implant odbudową protetyczną – zwykle trwa to od 2-6 miesięcy • pacjent w czasie gojenia się ran używa tymczasowej odbudowy protetycznej, np. mostu • odbudowa przymocowywana jest do filaru za pomocą specjalnych śrub – w większości przypadków można ją po jakimś czasie odkręcić, np. w celu założenia innej odbudowy p w implantach jednofazowych nie ma takiej możliwości • jest to obecnie najchętniej wybierana technika, uważana jest za łatwiejszą i bezpieczniejszą, szczególnie, jeżeli chodzi o gwarancję efektów estetycznych • polecana dla osób, które nie mają wystarczająco gęstej lub grubej kości, ponieważ możliwa jest jej odbudowa przed zabiegiem • podczas gojenia elementy metalowe implantu są otoczone błoną śluzową dziąseł, która jest formowana przez śrubę gojącą do kształtu zaplanowanej korony • na implantach dwufazowych można opierać większe konstrukcje protetyczne, takie jak mosty i protezy zdejmowane Zabiegi dostosowujące wyrostki kostne do implantów Dla osób, u których występują niekorzystne warunki kostne w jamie ustnej istnieje możliwość ich poprawienia, co umożliwia zwykle późniejsze umieszczenie w nich implantów. Podstawowymi zabiegami, które są pomocne w osiągnięciu odpowiedniej grubości i gęstości wyrostka zębodołowego są sterowana regeneracja (augmentacja) kości oraz podniesienie dna zatoki szczękowej. Ponadto stosowanie odpowiednich narzędzi chirurgicznych, które powodują zagęszczanie tkanki kostnej, takich jak expandery pozwala na ustabilizowanie implantu nawet w trudnych warunkach. Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift) Zabieg ten stosuje się, gdy nie ma wystarczająco miejsca dla wszczepienia implantów zębów górnych. Brak miejsca spowodowany jest zbyt cienką warstwą kości pomiędzy zębami górnymi, a zatoką szczękową, która leży nad korzeniami zębów górnych. Zdarza się całkiem często, że części korzeni zębów trzonowych górnych znajdują się już w obrębie zatoki szczękowej. Podniesienie dna zatoki pozwala osiągnąć grubszą warstwę kostną, w której można prawidłowo zakotwiczyć implant – końcówki wszczepów nie mogą znajdować się w świetle zatoki szczękowej. Zabieg ten można przeprowadzić na dwa sposoby; metodą otwartą oraz zamkniętą. W metodzie otwartej dostaję się do wnętrza zatoki szczękowej z otworu bocznego i umieszcza się na jej dnie materiał kościozastępczy, stosując tą procedurę uzyskuje się grubszą warstwę kostną niż przy zastosowaniu metody zamkniętej. Jeżeli dno zatoki podnoszone jest tylko w niewielkim zakresie to można w trakcie trwania zabiegu zakotwiczyć implanty, jeżeli natomiast warstwa kostna jest zbyt cienka z zakotwiczeniem implantów trzeba się wstrzymać. Metoda osteotomowa (zamknięta) polega na wprowadzeniu materiału kościozastepczego przez wywiercone otwory przygotowane pod implanty. Ten rodzaj zabiegu jest stosowany, gdy podnosi się dno zatoki w niewielkim stopniu. Niewątpliwą zaletą metody zamkniętej jest mniejsza inwazyjność w porównaniu do metody otwartej, przyspieszone gojenie się rany, oraz możliwość wprowadzenia implantów podczas tego samego zabiegu chirurgicznego. Wada tej metody jest ryzyko niezamierzonej perforacji zatoki – wówczas konieczne jest wykonanie procedury metodą otwartą. Augmentacja kości Brak zęba spowodowany jego utrata prowadzi także do utraty części wyrostka kostnego, w którym był on zakotwiczony. Kości ulegają nieustannej przebudowie w ciągu całego życia – proces ten stymulowany jest przez siły wywierana na kość. W kościach wyrostków zębodołowych siły te działają głównie przez korzeń zęba, gdy go zabraknie znika także stymulacja i kości ubywa, w myśl zasady organ nieużywany zanika. Sterowana regeneracja kości umożliwia jej odbudowę. W zabiegu stosuje się preparat kostny, którym podsypuje się ubytki w kości, całość pokrywana jest specjalną błonką. Po kilku miesiącach materiał kostny przylegający do wyrostka zamienia się w kość, która stanowi pełnowartościowy materiał do zakotwiczenia wszczepów. Augmentacja kości może być przeprowadzana zarówno przed implantacją jak i w jej trakcie – wszystko zależy od konkretnego przypadku. U osób, u których ubytek jest niewielki preferuje się podsypywanie kości w trakcie wszczepiania implantów, natomiast u osób z dalej posuniętym zanikiem wyrostków zębodołowych augmentację przeprowadza się na kilka miesięcy przed umieszczeniem wszczepów. Rokowanie Powodzenie terapii zależne jest od stanu zdrowia pacjenta, indywidualnych predyspozycji jego organizmu, jego samodyscypliny, utrzymywania dobrej higieny jamy ustnej zarówno przed jak i po zabiegu oraz od precyzji wykonania wszczepu. Lekarz decyduje o możliwości lub jej braku umiejscowienia implantu w kości na podstawie wykonanych zdjęć pantomograficznych oraz tomografii komputerowej. Nie bez znaczenia są także wyniki laboratoryjnego badania krwi. Szacuje się, że około 90-95% wszystkich przypadków leczenia implantologicznego zakończonych jest sukcesem. Czynnikami sprzyjającymi przyjęciu się wszczepu są gęstość i grubość wyrostka zębodołowego, prawidłowa i dobrze ukrwiona błona śluzowa jamy ustnej, co pozwala na jej szybką regenerację, przestrzeganie właściwej higieny jamy ustnej (minimalizuje to zagrożenie procesami zapalnymi) oraz zaleconej diety – m. in. unikanie spożywania twardych pokarmów do czasu zagojenia się ran pozabiegowych. W statystykach odnotowano powikłania pozabiegowe jedynie u niewielkiego odsetka badanych – około 1%. Uważa się, że 80% sukcesu w utrzymaniu właściwego stanu implantów zależy od pacjenta – jego samodyscypliny w utrzymywaniu higieny jamy ustnej oraz regularnym zgłaszaniu się na kontrole – pacjent pisemnie zobowiązuje się do wizyt kontrolnych. W czasie wizyt kontrolnych lekarz bada miejsca sąsiadujące z implantem, wykonuje się także zdjęcia radiologiczne. Możliwe urazy zabiegowe Do urazów zabiegowych przy wszczepianiu implantu w szczęce należy perforacja dna zatoki szczękowej, co spowodowane jest źle zaplanowaną długością wszczepu. Jeżeli chodzi o zabiegi w obrębie żuchwy to dochodzi czasem do uszkodzenia nerwu zębodołowego dolnego, uszkodzenie może być trzystopniowe- lekkie, średnie lub ciężkie. Głównymi objawami uszkodzenia nerwu zębodołowego dolnego jest zmniejszenie odczuwania bólu, czucia dotyku a przy cięższych uszkodzeniach także uczucie mrowienia kłucia i drętwienia w wardze dolnej i dziąsłach. W przypadku uszkodzenia lekkiego i średniego objawy zwykle ustają odpowiednio po 2. i około 40-45 dniach, u niektórych pacjentów, aczkolwiek rzadko rekonwalescencja może przedłużyć się nawet do 10 miesięcy. Ryzyko wystąpienie innych zmian Wszczepienie implantów pociąga może pociągać za sobą wystąpienie niekorzystnych zmian. Po umieszczeniu wszczepu w kości wyrostka zębodołowego następuje ubytek kości – jest to zjawisko normalne. Ubytek ten jest największy w pierwszym roku po zakotwiczeniu wszczepu – obecnie próbuje się zmniejszać wielkość utraty tkanki kostnej poprzez zastosowanie implantu z paraboliczną powierzchnia nośną, jednak w każdym przypadku ubytek kości występuje. Założenie wszczepu wymaga od pacjenta dużej samodyscypliny, szczególnie jeśli chodzi o utrzymywanie higieny jamy ustnej oraz zgłaszanie się na regularne kontrole. W przypadku złej higieny jamy ustnej może dojść do infekcji i zapaleń tkanek wokół implantu – periimplantitis. Zapalenie tkanek wokół implantu sprzyja ich rozsuwaniu – dotyczy to zarówno błony śluzowej, jak i kości, odsuwanie się kości od implantu (zanik osseointegracji) powoduje, że traci on stabilność i może się chwiać. Zapalenia zwykle spowodowane są atakiem bakterii żyjących w płytce nazębnej, która nie jest wystarczająco efektywnie usuwana. Z badań wynika, że niewystarczająca higiena jamy ustnej jest głównym powodem utraty implantów. Resorpcja (zanik) tkanki kostnej wokół implantu może być także wynikiem nieprawidłowego wykonania odbudowy protetycznej – niewłaściwy rozkład sił działających w trakcie żucia wraz z występowaniem niedostatecznej higieny prowadzi do infekcji w rejonie brzegów implantu i resorpcji kości. Systemy Na rynku ogólnoświatowym funkcjonuje obecnie około 30000 różnych systemów implantologicznych. Tak duża ilość systemów niesie ze sobą zarówno zalety jak i wady. Różnorodność systemów daje możliwość dobranie odpowiedniego systemu dla konkretnego pacjenta uwzględniając zarówno warunki panujące w jamie ustnej jak i koszty zabiegu – jak wiadomo założenie wszczepów nie należy do najtańszych procedur. Wada tak szerokiego spektrum oferowanych systemów jest konieczność zapoznania się metodami stosowania każdego z nich. Z tego względu większość stomatologów wybiera sobie tylko kilka z nich – ograniczenie liczby stosowanych systemów pozwala na dokładne poznanie metod pracy i dokładne jej wykonywanie, a co za tym idzie uzyskanie wysokiej jakości, trwałości i estetyki implantów. Do najpopularniejszych systemów na rynku należą rozwiązania firm: • Straumann • Nobel Biocare • Astra Tech • BioHorizon • Intralock • Biomet 3i • Zimmer • Biocon Systemy można podzielić ze względu na zastosowanie: • implanty stabilizujące rozchwiane zęby • implanty służące do ponownego zakotwiczania wybitych z zębodołu zębów • implanty wewnątrzkostne, które służą odbudowie protetycznej utraconych zębów stałych oraz ze względu na metodę przeprowadzenia zabiegu: • systemy do zabiegów wykonywanych natychmiast po ekstrakcji (usunięciu) zęba • systemy do zabiegów odroczonych – to znaczy wykonywanych po pewnym czasie od usunięcia zęba, dzieli się je na zabiegi jednoczasowe, w czasie których filar implantu obciąża się koroną protetyczną lub inną odbudową bezpośrednio po jego założeniu; oraz zabiegi wieloczasowe – filar obciąża się uzupełnieniem protetycznym dopiero po zagojeniu ran pozabiegowych oraz zakończonej osseointegracji – zrośnięciu się filaru implantu z kością wyrostka zębodołowego. Dobry system implantologiczny zapewnia nie tylko same materiały w postaci filarów, łączników i innych elementów do mocowania, ale także oferuje narzędzia służące do przygotowania łożyska kostnego (tunelu w wyrostku zębodołowym, w którym implant zostanie osadzony). Budowa implantu (dotyczy implantu wewnątrzkostnego) Implant składa się z korony protetycznej (sztucznego zęba), łącznika, który stanowi połączenie pomiędzy koroną a filarem, oraz filara, który wszczepiony jest w kość – imituje on korzeń zęba. Filar wykonany jest zwykle z tytanu lub jego stopu bądź też cyrkonu – istnieją także filary z innych materiałów, np. porcelany czy polimerów, ale nie są aż tak rozpowszechnione. Materiał, z którego wykonany jest filar musi być biozgodny – to znaczy nie może być odbierany przez tkanki organizmu jako ciało obce, nie może też korodować (rdzewieć) ani być toksycznym, ponadto musi on być wystarczająco silny, aby wytrzymywać obciążenia mechaniczne spowodowane przede wszystkim żuciem (nie może pękać czy wyginać się). Aby umożliwić obrośnięcie filaru kością pokrywa się jego zewnętrzną powierzchnię plazma tytanową, lub hydroksyapatytem – obie te substancje są porowate, dzięki czemu kość może obrastać implant i zapewnia mu stabilność (prawidłowo zakotwiczony implant nie chwieje się). Zarówno filary jak i łączniki mają różne kształty – naukowcy nie są zgodni, który z proponowanych kształtów jest najlepszy. Istotnym czynnikiem wpływającym zarówno na kształt wyrostka kostnego po implantacji jak i na wygląd dziąsła wokół sztucznego zęba jest kształt powierzchni nośnej filaru. Uważa się, że płaski kształt powierzchni nośnej sprzyja zanikowi kości wyrostka wokół implantu, co prowadzi do obniżenia się powierzchni błony śluzowej i odsłonięcie metalowych części implantu, co nie wygląda dobrze. Dlatego też zaprojektowano implanty o panewkowato ukształtowanej powierzchni nośnej, co zapewnia półokrągły kształt linii dziąseł wokół korony protetycznej – taki jak przebieg naturalny. Powierzchnia filarów implantu nie jest gładka, jest podobna do śruby – ma powierzchnię gwintowaną. Odległość pomiędzy gwintami jest zależna od producenta. Filar ma kształt zbliżony do korzenia zęba; cylindryczny lub stożkowaty, zapewnia to odpowiednią wytrzymałość i trwałość całej konstrukcji. Kształt łączników i jego właściwości także nie są bez znaczenia; łącznik pełni rolę szyjki anatomicznej zęba i otoczony jest dziąsłem – niektóre z oferowanych obecnie łączników wspomagają gojenie się rany i mają zapobiegać zapaleniom. Przy zabiegu dwufazowym na filar przed założeniem łącznika zakłada się śrubę gojącą – kształtuje ona dziąsło tak, że tworzy ono rodzaj tunelu dostosowanego pod przyszłą koronę – pozwala to uzyskać pożądany efekt estetyczny. W zależności od rodzaju przeprowadzonego zabiegu korona zakładana jest od razu lub po pewnym czasie; w przypadku metody jednoczasowej wykonuje się odbudowę tymczasową na podstawie wycisku pobranego wcześniej od pacjenta. W implantach zwykle stosuje się korony porcelanowe jako uzupełnienie stałe, natomiast do odbudowy tymczasowej zazwyczaj wykorzystuje się akryl, który dopiero po zagojeniu rany zastępuje się odbudową ceramiczną. Zabiegi implantologiczne mają zapewnić lepszą funkcjonalność i estetykę, dlatego kluczowe znaczenie ma budowa implantu oraz jego umiejscowienie w kości. Źródła: Taschenbuch der zahnärztlichen Werkstoffkunde: Vom Defekt zur Restauration, Reinhard Marxkors, Jürgen Geis-Gerstorfer, Hermann Meiners Implantatprothetik, Almut Rech Implantat-Prothetik, Wolfram Bücking,Ralf Suckert Implantology, Hubertus Spiekermann Strona Główna
Duże znaczenie odgrywa także odpowiednie postępowanie po zabiegu, które pozwoli utrzymać efekty na dłużej. Pacjenci po wszczepieniu implantu powinni stosować zimne okłady i przykładać je na twarz na 3 – 4 godziny. W ciągu początkowych dni od wszczepienia implantu zaleca się unikanie spożywania gorących pokarmów oraz alkoholu.
20 marca 2015 o 10:27 #48121 elektraCzłonek Postów: 311Ekspert★★★★ Heya 😉 Czy jest tu ktos , kto może ma również taka przypadłość , która od pewnego czasu mnie doskwiera myslałam , ze przejdzie , ale cały czas boli..Otóz po operacji 4 która miałam w grudniu 2013 r wsadzili mi 2 pręty i srubki z tyłu boli mnie miejsce gdzie jest blizna jak uciskam i nieco w kierunku talerza biodrowego doslownie 2,5 cm w lewo od cięcia .To chyba nie jakiś odrzut? 20 marca 2015 o 11:12 #56877 Mnie nie boli jakoś ostro, ale ze względu na brak tkanki tłuszczowej intrumentarium mam zaraz pod skórą, wyczuwalne w dotyku, więc potrafi podrażnić tkanki od środka i piec/boleć. Odrzuty jeśli się nie mylę (a mogę się mylić) następują chyba w krótszym czasie. PS. Pytanie dotyczy odcinka piersiowego, czy pomyłka działu? Nie jestem lekarzem -> nie udzielam porad medycznych. - uraz kręgosłupa w pracy, 2o1o - operacja: L5/S1, L4/L5, L2/L3, 2o12 - operacja L5/S1, 2o13 - usztywnienie L4/L5/S1, 2o16 - stabilizacja L2-S1, 2018 - C5/C6 - Mobi-C Za tą wiadomość podziękował(a): elektra 20 marca 2015 o 12:41 #56878 elektraCzłonek Postów: 311Ekspert★★★★ pomyłka działu miał być ledzwiowy:) czytałam na innych forach , ze odrzut moze byuc nawet po 2 latach wiec dlatego sie zastanawiam …tez nie mam tkanki tluszczowej i na tych ledzwiach bo tam mam załozone to wszystko zaczeło mnie bolec przy ucisku …Jak sie uda załaczyć fote to p-rywatną focie chce ci wysłac ,abyś ocenił moje rtg i co o nim myslisz? 20 marca 2015 o 15:18 #56881 aiga25Członek Postów: 536Ekspert★★★★ Hej, ja odrzut miałam po 2,5 roku od operacji, więc po dłuższym czasie też jest to możliwe. A dolegliwości nie było właściwie żadnych, tylko w pewnym momencie pojawiła się taka wypukłość na bliźnie i jak się okazało wzdłuż całego kręgosłupa i instrumentarium była ropa i zmiany zapalne. A ja sądzę, że u Was jednak powód to cienka warstwa ochronna w postaci mięśni i tłuszczu. Jak pisze @użytkownik421 możliwe, że śruby podrażniają tkanki. Operacje: 2000 - skolioza, stabilizacja, 2003 - usunięcie instrumentarium po odrzucie, - L4/L5/S1 discektomia z 2 implantami m/kręgowymi, - L4/L5/S1stabilizacja, - operacja wszczepienia neurostymulatora rdzeniowego (SCS), etap 1, - operacja SCS, etap 2. Za tą wiadomość podziękował(a): elektra 20 marca 2015 o 15:37 #56882 elektraCzłonek Postów: 311Ekspert★★★★ Dzieki za odpowiedzi jak dotykam blizne to sa pod spodem bliznowce jak gdyby byc moze to bliznowiec ?A czy mieliscie takie cos , albo macie ,że w wyproscie i przeproscie poruszajac tak miednica ból się nasila . Jak leżę na wznak to drętwieje mi bardziej noga , najgorzej pali w nocy wtedy tylko jest palenie z mrowieniem kłucie pod podeszwą stopy jakby szpilki mi się sobie cały czas na telefon ze szpitala ,a tu mi sie teraz coś sie zadzwonić do swojego lekarza bo juz i tak mu zawracam głowe a jeszcze chodzę jako tako i idzie jakos to zniesc a nie chcę też robic może z tego jakiegos wielkiego problemu….Moze za długo moje leczenie trwa i tez odnosze wrażenie że chyba już wszyscy mają dość mojego narzekania….;(
Podsumowując, powikłania po wszczepieniu implantów zdarzają się niezmiernie rzadko. Niemniej jednak jeśli już się pojawią – nie ma powodów do obaw. W krótkim czasie można temu zarazić. Powikłania po wszczepieniu implantów stomatologicznych zdarzają się bardzo rzadko. Zazwyczaj są niegroźne i całkowicie usuwalne.
Czy wszczepianie implantów boli? 28-09-2017 r. Dla pacjenta zabieg wszczepiania implantów wydaje się bardzo inwazyjny, a tym samym bolesny. Czynności takie jak wiercenie w kości, czy wkręcanie śruby wywołują na samą myśl bolesne skojarzenia. Czy obawy te są uzasadnione? Boimy się tego, czego nie rozumiemy. Boli, czy nie boli? Już na samym wstępie należy powiedzieć, że wszelkie obawy pacjentów są nieuzasadnione. Zabieg wszczepienia implantów wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, a co za tym idzie jest zupełnie bezbolesny. Lekarz przed przystąpieniem do zabiegu zadba o odpowiednią dawkę środka znieczulającego i upewni się, że nie odczuwasz bólu. Komfort pacjenta, to także komfort lekarza podczas zabiegu. Wszczepianie implantów wymaga niezwykłej precyzji oraz maksymalnej dokładności. W końcu muszą one przejąć funkcję zębów naturalnych. Ich zadaniem przez kolejne lata będzie właściwe przenoszenie sił jakie występują podczas żucia i rozdrabniania pokarmów. Poza tym nie należy zapominać, że implanty mają być nie tylko funkcjonalne, ale i estetyczne. Z tego powodu możesz być pewien, że lekarz będzie chciał zadbać o jak największy komfort pacjenta, a dla siebie o jak największą stabilność pacjenta podczas przeprowadzania zabiegu. Można powiedzieć, że w temacie bólu lekarz i pacjent grają do wspólnej bramki. Co po zabiegu? Nie ma co ukrywać, że po zabiegu, kiedy znieczulenie przestanie działać, mogą pojawić się dolegliwości bólowe. Rana pozabiegowa da o sobie znać, jednak leki przeciwbólowe przepisane przez lekarza implantologa oraz zimne okłady na pewno sobie z tym poradzą. Nie ma więc powodu, aby szczególnie przejmować się na zapas. Przez 3 do 4 dni po zabiegu może występować także lekki obrzęk twarzy i krwawienie. Może pojawić się także stan podgorączkowy. Najważniejsze jest stosowanie się do zaleceń lekarza, które otrzymasz podczas wizyty. Niekiedy zdarzają się dolegliwości o bardziej nieprzyjemnym przebiegu takie jak obrzęk i nieustępujący ból, gorączka, czy szczękościsk. W każdym takim przypadku należy poinformować swojego lekarza i poprosić o wizytę kontrolną. Kolejne etapy leczenia implantologicznego również nie należą do bolesnych. Odsłonięcie implantów to kilkuminutowy zabieg polegający na przecięciu dziąsła tuż nad implantem oraz wkręceniu tzw. śruby gojącej. Czynności tej dokonuje się także w znieczuleniu miejscowym, które całkowicie rozwiązuje problem bólu. Cennik > > > Zapraszamy!
W skrócie: Po wszczepieniu implantu zęba należy przez pierwsze 7 dni powstrzymać się od bardziej intensywnej aktywności fizycznej. Przez 3-4 dni nie należy palić papierosów ani pić alkoholu. Jeśli to możliwe, zaplanuj zabieg na wiosnę lub jesień, aby uniknąć nadmiernego przegrzania organizmu. Powstrzymaj się od żucia pokarmów
W gabinecie dentystycznym CLINIDENT na żadnym etapie leczenia implantami dentystycznymi nie zdarzy się, że Pacjent będzie zmuszony opuścić gabinet dentystyczny bez zęba. Wszystkim Pacjentom bez znaczenia na ilość utraconych zębów i stan kości możemy zagwarantować, iż bezpośrednio po zabiegu otrzymają nowe mocno umocowane tzw. zęby tymczasowe. W oczekiwaniu na zakończenie procesu osteointegracji nasz Pacjent użytkować będzie uzupełnienie tymczasowe, które jest zakładane tuż po zakończeniu zabiegu i po każdej następnej wizycie. Umożliwia to Pacjentom powrót już następnego dnia do wszystkich codziennych czynności życiowych. Nowe zęby nie tylko dają komfort gryzienia i mówienia, ale również zabezpieczają ranę i ułatwiają gojenie. W zależności od indywidualnej sytuacji tymczasowe zęby mogą opierać się na ostatecznych implantach dentystycznymi lub na specjalnych implantach pomocniczych. Są to bardzo drobne małe śrubki umocowane pomiędzy ostatecznymi wszczepami, a umożliwiające zamocowanie na nich tymczasowych zębów Wrocław. W gabinecie CLINIDENT zwracamy szczególnie dużą uwagę na zapewnienie Pacjentom jak najwyższego komfortu po przeprowadzonym zabiegu. Po wszczepieniu implantu zębowego W tym dziale: Czas przygotowania korony ceramicznej, czas wszczepu, okres, termin oczekiwania na koronę porcelanową.
Statystycznie ryzyko nawrotu zwężenia po angioplastyce balonowej wynosi około 20%, po wszczepieniu stentu metalowego (BMS) 10–15%, a przy stencie pokrytym lekiem (DES) – około 5%. Stenty DES są jednak obarczone ryzykiem tzw. późnej zakrzepicy, a więc zjawiska wykrzepiania krwi w obrębie stentu, w okresie do roku od implantacji, jak
Do momentu ustąpienia znieczulenie Pacjent musi powstrzymać się od przyjmowania pokarmów i picia napojów. Po zabiegu implantacji należy przyjmować tylko letnie płynne i miękkie pokarmy. Nie wolno przeżuwać i nagryzać w obszarze implantacji. Po jedzeniu należy przepłukać jamę ustna preparatem bakteriostatycznym. Po kilku dniach od zabiegu implantacji można przyjmować gorące posiłki. Spożywanie pokarmów twardych możliwe jest po całkowitym zagojeniu dziąsła. Niezależnie od tego, czy Pacjent posiada opartą na implancie koronę, most czy protezę, będzie mógł jeść, gryźć, rozmawiać i śmiać się tak jak dawniej. Proteza Wrocław jest zawsze silnie przymocowana do implantów tak, że można się z nią czuć całkowicie pewnie i bezpiecznie! Po wszczepieniu implantu zęba W tym dziale: Posiłek, obiad, jak jeść, od kiedy jeść po implantacji.
Ząb mnie nie bolał, lecz w lusterku sama widziałam, że mam ubytek. Stomatolog zrobiła mi znieczulenie komputerowe i zaplombowała zęba, mówiła że to była spora dziura. Na wizycie byłam 2 grudnia i do 8 grudnia ząb bolał mnie, czasem w ciągu dnia, czasem wieczorami. Moja siostra, która kilka lat pracowała jako higienistka przy
Fot. Fotolia Czy wszczepianie implantu zębowego boli? Wśród najczęściej powtarzanych, nieprawdziwych opinii o implantach najwięcej dotyczy przebiegu samego zabiegu i przeciwwskazań do jego wykonania. Współczesna stomatologia pozwala na wszczepienie implantu podczas rutynowego zabiegu, który jest przeprowadzany po szczegółowym wywiadzie z pacjentem oraz dokładnym badaniu uwzględniającym warunki panujące w jamie ustnej i przy użyciu bezpiecznych, nieszkodliwych dla zdrowia materiałów. – "Mity na temat implantologii biorą się przede wszystkim z niewiedzy. Rzekome przeciwwskazania i komplikacje powtarzane z ust do ust nie są oparte na faktach, ale na emocjach jakie budzi zabieg implantacji i w ogóle zabieg chirurgiczny, przez co niepotrzebnie wzbudzają wiele obaw wśród osób, które stoją przed problemem uzupełnienia braku zębowego. Każdy pacjent, który nie ma pewności jak wygląda zabieg wszczepienia implantu i proces jego połączenia z kością zwany osteointegracją powinien poszukać informacji u stomatologa, który z pewnością odniesie się do zasłyszanych, popularnych plotek. Nie wszystkie możliwe komplikacje muszą dotyczyć każdego pacjenta, jednak ryzyko powinno być z pacjentem zawsze szczegółowo omówione". – mówi dr n. med. Małgorzata Kiernicka z Centrum Stomatologicznego New Dent. Zobacz także: Wszczepianie implantów - wywiad z chirurgiem szczękowo-twarzowym Popularne mity na temat implantów zębowych Wszczepienie implantu boli – MIT Współczesna stomatologia wykorzystuje bardzo skuteczne metody znieczulania miejscowego, przez co podczas zabiegu pacjent czuje się komfortowo i praktycznie nie odczuwa bólu. Po wizycie u dentysty najczęściej występuje tylko niewielki obrzęk dziąsła, który nie przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu już następnego dnia. Sam zabieg wszczepiania implantu zajmuje zaledwie 20-30 minut. Proces zrastania się sztucznego korzenia z kością, na który osadza się koronę trwa kilka miesięcy. Nie oznacza to jednak, że w tym czasie nadal pozostajemy z ubytkiem, na ten okres w miejscu brakującego zęba zwykle można zastosować uzupełnienie tymczasowe. Implant wywołuje reakcję alergiczną – MIT Implanty zębowe wykonane są z czystego tytanu, który jest materiałem wyjątkowo obojętnym dla ludzkiego organizmu, nie może więc wywoływać reakcji alergicznych w jamie ustnej. Komórki nowej kości, w procesie wgajania rosną i dotykają bezpośrednio do jego powierzchni. Problemy dotyczą natomiast zapaleń wokół implantów, tzw. periimplantitis, które może wystąpić u statystycznie 5% przypadków implantów wszczepianych u pacjentów ze zdrowymi dziąsłami i do 20-30% implantów u pacjentów z chorobami przyzębia nie leczonymi, bądź niedostatecznie kontrolowanymi po implantacji Implanty zębowe są tylko dla osób młodych – MIT Zaawansowany wiek nie stanowi przeciwwskazania do stosowania implantów zębowych. Czynnikiem decydującym jest ilość i wymiary kości w okolicy braku zębowego. Co więcej, właśnie u osób starszych, mających problem z ruchomymi, wypadającymi protezami można użyć implanty do ich stabilizacji. Metoda ta polega na wszczepieniu czterech specjalnych miniimplantów wysokiej jakości, które stanowią długotrwałe rozwiązanie problemu ruchomości i wypadania protezy. Zabieg ten jest szczególnie zalecany w przypadkach znacznego zaniku kości, uniemożliwiającego terapię na bazie klasycznych implantów o większych rozmiarach. Poza tym jest o wiele tańszym i mniej traumatycznym rozwiązaniem. Implantu zębowego nie można wszczepić bezpośrednio po usunięciu zęba – MIT Uzupełnienie ubytku powinno nastąpić jak najszybciej od momentu utraty zęba. Luki w uzębieniu to nie tylko problem dotyczący estetyki uśmiechu. Pozostałe zęby na skutek ubytku mogą zacząć się przechylać i przemieszczać, co może również doprowadzić do zaburzeń zgryzowych. Nieuzupełniane braki zębowe mogą prowadzić poza tym do wielu różnych powikłań. Mogą spowodować zanik kości i uniemożliwić zastosowanie implantów w przyszłości, powodować przeciążenie pozostałych zębów wpływając na ich ścieranie, rozchwianie, a nawet powodować zaburzenia stawów skroniowo żuchwowych. Jakie są przeciwwskazania do zabiegu wszczepienia implantów zębowych? Chociaż wszczepianie implantów jest dużo bardziej bezpieczne niż się powszechnie uważa, istnieją pewne czynniki, które dyskwalifikują pacjenta z grona osób mogących przystąpić do tego zabiegu. Najczęściej jednak, dotyczą one problemów, które można rozwiązać leczeniem wstępnym np. leczeniem periodontologicznym, leczeniem czynnych ognisk infekcji. Często wymagane jest na przykład rzucenie palenia papierosów. Do podstawowych przeciwwskazań należy zaliczyć ciążę pacjentki. Chociaż samo wszczepienie implantu nie powinno stanowić zagrożenia dla dziecka, to do jego przeprowadzenia potrzebne jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, którego jak wiadomo nie wolno wykonywać w tym okresie, jeżeli nie dotyczy to kwestii ratowania zdrowia lub życia. Implantów nie powinno również zakładać się dzieciom i młodzieży, u których nie zakończył się proces kształtowania kości, który kończy się zazwyczaj w wieku 19 -21 lat. Więcej problemów mogą przysporzyć choroby i schorzenia bezpośrednio odpowiadające za trudności w przeprowadzeniu zabiegu lub zaburzające przebieg wgajania implantów w kość. Zaburzenia krzepnięcia krwi, cukrzyca, czy zaawansowana osteoporoza oznaczają, że pacjent prawdopodobnie nie będzie mógł skorzystać z tej formy leczenia. Mimo to, niektórzy pacjenci decydują się na zabieg rozumiejąc podwyższone ryzyko niepowodzenia. – "Poza ogólnymi zaleceniami każdy przypadek należy traktować indywidualnie, a decyzję o klasyfikacji do zabiegu powinien podejmować implantolog, niekiedy po konsultacji z lekarzem specjalistą prowadzącym pacjenta. Pacjenci z wadami serca, sztucznymi zastawkami czy chorobami szpiku kostnego lub zaawansowanym reumatyzmem powinni obligatoryjnie przed zabiegiem skonsultować możliwość zastosowania implantów ze specjalistą" – dodaje dr Małgorzata Kiernicka z New Dent. Wszczepianie implantów zębowych - gdzie wykonać zabieg? Obecnie niemal każda klinika dentystyczna ma swojej ofercie zabiegi wszczepiania implantów zębowych. Oznacza to, że możemy mieć trudność z określeniem, którego stomatologa należałoby wybrać, aby mieć gwarancję skutecznego leczenia implantologicznego. – "Decydując się na tę formę leczenia powinniśmy wybrać stomatologa, który posiada doświadczenie w przeprowadzaniu tego typu zabiegów oraz może zaoferować kompleksowe leczenie, poprzedzone planem leczenia protetycznego. Należy liczyć się z koniecznością wykonania operacji poprzedzających wszczepienie implantu, gwarantujących właściwe warunki do jego wszczepienia" – radzi dr Małgorzata Kiernicka. Zobacz także: Co powinno nas zaniepokoić po wszczepieniu implantu zębowego? Czy zabiegi wszczepiania implantów zębowych są drogie? Na implantach zębowych nie warto również oszczędzać. Kliniki, które oferują przeprowadzenie taniego zabiegu najczęściej nie mogą zagwarantować jakości stosowanych materiałów, przez co oszczędności odbijają się na jakości implantu i koniecznego zestawu narzędzi. Implanty charakteryzują się różnym kształtem i powierzchnią osteointegracyjną, co wpływa na ich wybór w zależności od jakości i ilości kości. Zawsze powinniśmy więc pytać dentystę-implantologa jakiego rodzaju implanty zakłada w swoim gabinecie. Uznaną właściwością tytanu jest jego trwałość i biokompatybilność, a spotykane obecnie zamienniki w postaci implantów cyrkonowych są cały czas w sferze badań i nie mają tak długiej historii przetrwania jak tytanowe. Ich wgajanie przebiega inaczej, nie jest dobrze poznane – „kapryśne” – mówią niektórzy implantolodzy. Właściwie wgojony implant tytanowy może nam służyć do końca życia, wystarczy jedynie prawidłowo o niego dbać. Nie wolno dopuszczać do rozwoju choroby przyzębia lub przeciążeń, które mogą wystąpić z upływem czasu, na skutek utraty kolejnego zęba w łuku, co zaburza istniejącą równowagę. Utrzymanie uzupełnienia na implancie po okresie osteointegracji leży przede wszystkim w rękach pacjenta. Codzienna dbałość o higienę i regularne wizyty kontrolne u lekarza dentysty po wszczepieniu implantu to droga do zapewnienia pięknego, zdrowego i przede wszystkim pełnego uśmiechu na długie lata. Źródło: Materiały prasowe Clear Sense/ bj Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
. 1vnssh27y7.pages.dev/5711vnssh27y7.pages.dev/8541vnssh27y7.pages.dev/4821vnssh27y7.pages.dev/9171vnssh27y7.pages.dev/8211vnssh27y7.pages.dev/7611vnssh27y7.pages.dev/3451vnssh27y7.pages.dev/7621vnssh27y7.pages.dev/9981vnssh27y7.pages.dev/5301vnssh27y7.pages.dev/9161vnssh27y7.pages.dev/8001vnssh27y7.pages.dev/1591vnssh27y7.pages.dev/8751vnssh27y7.pages.dev/791
ból po wszczepieniu implantu zębowego forum
